Kalbimin özünü bağladım Sana,
Beni de has kulun eyle Allah’ım.
Senin nurun gerek bu garip cana
Bu yüzden göklere yükselir ahım.
Gönlümde Seninle kurulur cennet,
Senin olmadığın yer bir kurak çöl.
Kaplar o yüreği ebedi cinnet,
Bir filiz bitirmez öyle çorak çöl.
Kalbimi çek Sana süveydasıyla,
Bağla beni ya Rab, kopmasın bağım.
Zirveye bağla ki öz duasıyla,
Zümrüt gibi olsun şu yürek dağım.
Ya Rabbi, bu gönül “Hüve” der daim,
Silmiştir gayriyi öz kitabından.
Senin sevgin olsun kalbimde daim,
Bununla rahmete kavuşur bu can…
Yazının Kaynağı: Çağlayan Dergisi https://caglayandergisi.com/2020/09/06/kalb-bagi/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder