Peygamber Efendimizin (sallallâhu aleyhi ve sellem) bizzat uyguladığı ve ümmetine tavsiye ettiği, koruyucu hekimlikle alâkalı davranış ve tavsiyeler, Dünya Sağlık Teşkilatınca da genel kabul gören esaslardır. Tıbb-ı Nebevî ağırlıklı olarak koruyucu hekimlik, hastalanmadan hastalıklardan korunma yöntemleri üzerine yoğunlaşır. İşte tam da burada artık bitti ve toplumdan silindi derken tekrar hortlayan çağın önemli bir hastalığı olan tüberkülozdan (verem) korunmada ve tedavide, Nebevî Tıbbın ne kadar mükemmel esaslar ortaya koyduğuna bakmamız gerekir.
Tüberküloz temel olarak havayolu ile bulaşan bir enfeksiyon hastalığıdır. Çoğunlukla akciğerleri tutan bir hastalık olarak bilindiği halde kemik, eklem, beyin, böbrek, sindirim sistemi gibi organ ve sistemlerde de ağır tahribat yapabilmektedir. Tüberküloza karşı tıp dünyasını tedirgin eden durumların başında, giderek artan dirençli vaka oranları, bağışıklık sisteminin baskılandığı ve göçlere bağlı vakaların artışı gelmektedir. Tüberküloz hastaları tedavi edilmediği ve koruyucu tedbirler en iyi şekilde alınmadığı sürece hiç kimse bu hastalığa tutulmaktan emin olamaz.
Akciğer tüberkülozunun yakın temasla, kalabalık hayat şartlarında, yetersiz havalandırılan ortamlarda bulaşıcılığı artar.[i]Tüberküloza bağlı salgınların ortak bazı özelliklerini sayarsak, en başta geç teşhis, havalandırma veya temiz hava yetersizliği, daha sonra da madde bağımlılığı, kötü beslenme, yaşlılık gibi bağışıklık sistemini baskılayan durumlar gelmektedir. Ayrıca son yıllarda gündeme oturan, tüberküloz ilaçlarına karşı mikroplarda giderek artan direnci de bunlara ekleyebiliriz.[ii]
Hasta şikayetleri genellikle erken fark edilmez ve hastalık sinsice ilerler. Bu durum hastalığın daha çok yayılmasına ve tutulan organın daha fazla tahrip olmasına sebep olur. Bu arada hasta, çevresine tüberküloz mikrobunu saçmaya devam eder ve daha çok kişinin hastalığa yakalanmasına sebep olur. Akciğer ve solunum yolları enfeksiyonları ekseriyetle hava yoluyla bulaşır.
[i]Nardell, EA ve ark. (1991). Airborne infection, theoretical limits of protection achievable by building ventilation. Am. Rev. Respir. Dis. 1991; 144: 302-306.
[ii]Iseman, MD. (2002). Klinisyenler İçin Tüberküloz Kılavuzu. Çeviren: Ş. Özkara. İstanbul: Nobel Tıp Kitapevleri, 2002, s. 431–448.
Yazının Kaynağı: Çağlayan Dergisi https://caglayandergisi.com/2019/04/01/verem-ve-koruyucu-hekimlik/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder