Nereden başlayacağım bilemiyorum. Yaşadıklarımız tam bir hayal kırıklığı. Kanunlara uyan, vergisini veren ve ülkemiz ve milletimiz için sevgi dolu insanlarız. Ama gelin görün ki 17 Aralık 2013 ten bu yana, hususen 15 Temmuz 2016 lanet olası darbe girişiminden sonra adeta bizi cehenneme koydular. Feryadımızı duyan yok.
Eşim 3 yıl önce çalışmış olduğu özel öğrenci yurdunda müdürlük yaptığı için 8 gün gözaltında kalarak tam da doğum gününde tutuklandı. Yurtla ilgili sorular sorulmuş, eşim de Milli Eğitim Bakanlığı tarafından sürekli denetlendiğini ve gayri resmi hiçbir faaliyet olmadığını söylemiş. Ondan sonra bylock kullanmışsınız, Belçika’ya geziye gitmişsiniz demişler ve tutukladılar.
Bu gün tutukluluğunun 80. günü. İleri derecede bel fıtığı hastalığı var. Daha önce doktor ameliyat olmalısınız dedi, ameliyat olmaya karar verince bu olay başımıza geldi. Cezaevi doktorlarına hastaneye sevk etmelerini istedik ama sevk etmediler. Eşimde “sevk yazamadığınıza dair bana kagıt verin deyince sevk yazdılar” ama bu defa da 3 haftadır hastaneye götürülmesini bekliyoruz.
3 gün kantinde su yok diyerek su verilmemiş. 1 gün sebepsiz yere kahvaltı verilmemiş. Ben ve 2 yaşındaki kızımla öylece kalakaldık. Kızım annesini soruyor. Sürekli kapalı görüş var, açık görüş hiç olmadı. Benim banka hesaplarıma da bloke koydular. Ve ben herhangi bir işte çalışamıyorum. İtiraz dilekçelerine çok kısa zamanda ret geliyor, okunmadığını anlıyoruz.
Evimiz kira, babam bunca yıl sonra asgari ücretle 10 km uzaklıktaki bir işyerine girdi. Bizlere yardım edebilmek için 60 yaşında çalışmaya başladı.
Ne hakkımızı alabiliyoruz ne de hukuksuzluklara karşı hak dava edebiliyoruz. Adeta kıyamet mi kopacak dünyanın sonu mu geldi diye hayal kırıklığı yaşıyoruz.Biz bize düşeni yapıyoruz, imdat diyoruz. Sizin de size düşeni yapacağınızı ümit ediyoruz.
Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2019/03/06/hak-ihlalleri-ne-zaman-bitecek/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder