Kimine göre hayallerin ülkesi
Kimine göre hicretin tek adresi
Kimine göre kara kıtanın cennet bahçesi
Kimine göre çağı geriden takip eden topal
Bilirdim ismini filmlerden, penguenlerden
Merakım çok olmasa da yerinden
Sabırsızlanır, görmek isterdim ben
Lakin birbirine uzak diyarlar; zan ve iman.
Bir gün dediler ki Madagaskar
Gider misin? Düşünmedim…
Hülyalarını kurarken 5. Caddenin
Diyar oldu bana tozlu Ivato yolları
Maksat hicretten nasip almaksa eğer
Ne fark eder, ha orası ha burası
Yola koyulup o heyecanı yaşamaksa kaderim
“Vira bismillah” deyip memleketimden göçerim
Heybemizde dualar ve yaşlı gözler
Kırık lisan çeyrek bir yoldaş
Merakla beklenen, geçmeyen saatler…
Gün doğumunda diyar-ı hicrete göç başlar
Havaalanı 80’lerden kalmış gibi
Zamanda yolculuğu keşfetmiş gibi
Kalabalığın arasında sanki tanıdık bir dost gibi
Sıcaklığını hissediyorduk bereketin
Dışarı çıktık, uzun saatler sonunda
Sıcacık bir karşılama sanki evvelden yoldaş
Ağırlanıp binbir emekle kurulan yurdunda
Yudumladık şerbet misali hicreti
Vefa… Semt adı gibiydi yıllardan sonra
Bir asi fırtına esti gürledi ilk göz ağrımda
Tozu toprağı hançerledi adeta
Bekledik biz de sabır ve tevekkül burcunda
Yazının Kaynağı: Çağlayan Dergisi https://caglayandergisi.com/2020/10/12/ilk-goz-agrim-madagaskar/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder