Evet, babasına ne mi oldu? Bir ağustos günü geldiler evimize polisler. Memlekette idim. Kapıyı kırıp girmişler, evimizin altını üstüne getirmişler, evde kimse yok o zaman (tabi aylar sonra fark edeceğimiz bir de dinleme cihazı yerleştiriyorlar eve. Aslında bu olay bile evde hiçbir delilin olmadığının göstergesi değil mi). Eşim eve geldiğinde tekrar geliyorlar ve eşimi alıp götürüyorlar bir cani gibi. Soruyoruz sebep nedir, niye bütün bunlar? Ne sendika üyeliği, ne bankaya para yatırmışlığı var, gerçi bunların hiçbiri suç değil. Tek bir somut delil yok. Dosya da gizlilik kararı var deyip göstermiyorlar. Aslında ortada boş bir dosyadan başka bir şey de yok. Ne ile suçlandığımızı dahi bilmeden üstüne üstlük bir de HÜCRE de aylardır bekletiyorlar en temel ihtiyaçlardan, mahrum bırakarak… Oğlumu götürüyorum açık görüşe. Baba oğula hasret, oğul babayla hasret… Ve iki kelam etmeden biten 45 dakikada… Ayrılık zamanı hepimiz için ayrı bir zorluk. Ne baba ne oğul ayrılmak istemiyor, ben de burada kalacağım diyor. Ve zorda olsa eşimden yoksun evimize geri dönüyoruz bir sonraki görüşte buluşmak düşüncesiyle… Bugünlerin de geçeceğini biliyorum ama dayanmak bazen çok zor. Çalıştığım özel okuldan mayıs ayında işten çıkabilmiştim. Tek tesellimiz eşimin çalışıyor olması idi ve şimdi o da yok. Bu sıkıntı hem maddi hem manevi bir yıkımı oldu bizim için. Oğlum anaokuluna gidiyor. Onunla ilgileniyorum, bir yandan iş aramaya devam ediyorum. Tek dileğim ülkemin bu kötü durumdan bir an önce kurtulması ve eşimin sağ salim eve dönmesi.
Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2019/11/06/bizim-evde-her-sey-ertelenir-oldu/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder