Jeremy Bentham 1789 yılında, sağlığı “hastalığın olmaması hali” olarak tarif etmiştir. 1958’de Dünya Sağlık Teşkilatı,“Sağlık, yalnızca hastalık veya sakatlığın olmaması değil, fizikî, zihnî ve içtimaî olarak tam bir iyilik halidir”şeklinde yeni bir tarif yapmıştır. Dünya toplumunun içinde bulunduğu şartlar düşünüldüğünde, bu tanımın ideali yansıtmakla beraber bazı belirsizlikler taşıdığı da söylenebilir. Bu belirsizliğe, sağlık kavramının tarifindeki genişliğin sebep olduğu bir gerçektir. Temizlik ve beslenme başta olmak üzere, ekonomik seviye, eğitim, aile ve sosyal çevre gibi alt seviyedeki birçok faktör, sağlık hususunda değişik derecelerde etkilidir.
Zihin ve beden sağlığının ayrı ayrı ele alınmaları, teknolojik gelişmeler, sağlık hizmetlerinin çeşitlenmesi ve istihdam alanlarının artışı, gelir ve eğitim seviyelerindeki farklılıklar, sağlık problemlerinin toplumdan topluma değişiklik göstermesine yol açar. Mesela geri kalmış ülkelerde bulaşıcı hastalıklar, beslenme zorlukları, yüksek ölüm hızları ve sağlık konularında eğitimsizlik gibi hususlar, önemli sağlık problemleri olarak gözükürken; gelişmiş sanayi toplumlarında zihnî rahatsızlıklar, trafik ve iş kazaları, madde bağımlılıkları, cinsî yoldan bulaşan hastalıklar ve intiharlar gibi problemlerde artış görülmektedir.
Modern tıp, insanı sinir, sindirim, solunum, dolaşım gibi organ sistemlerine ayırır ve en küçük yapı birimine kadar giderek organ sistemlerinin işleyişlerini, yapı ve fonksiyon bozukluklarının sebeplerini anlamaya çalışır. Hastalık yapıcı faktörler günümüzde tam olarak tespit edilememiş, belirlenmiş olanların çoğunun karşılıklı sebep-netice münasebetleri tam olarak aydınlatılamamıştır. Hastalıkların ölçülebilir işaretleri olabileceği halde teknolojik gelişmeler, yaratılmış her canlıyı anlamada, hastalıklarını tespit etmede yetersiz kalmaktadır.
Yazının Kaynağı: Çağlayan Dergisi https://caglayandergisi.com/2020/04/01/nebevi-tibba-neden-ihtiyacimiz-var/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder