Yâreli dilim zahmine bir çâre İlâhî!.
Aç kapını, lütfet bu günahkâre İlâhî!
Yüzler süreyim eşiğine, kovma ne olur!
Yeter artık dolaştığım âvâre İlâhî!
Yıllarca bâb-ı kereminde inleyip durdum;
Âh u efgânım hicrana emâre İlâhî!
Gerçi isyanla âlûde yaşadım her zaman,
Kıl keremler ne olur bu nâçâre İlâhî!
Yakma nâr-ı ağyâre, yanayım ocağında,
Püryân-ı aşk olup erem şikâre İlâhî!
Dağlar kadar isyanla dayanmış eşiğine,
Arza ne hâcet, bak tam bir bîçâre İlâhî!
Kıtmîre lûtfeyle ki dursun efgân u zârı;
Ersin her cilvesi bin şevk gülzâre İlâhî!..
Yazının Kaynağı: Çağlayan Dergisi https://caglayandergisi.com/2020/04/01/munacat/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder