Mağduriyetimi anlatırken adımı vermek isterdim fakat şuan zülümden kaçan yakınlarım var ve onlar adına endişe ediyorum. 3 çocuklu bir ailenin en büyük evladıyım. Ben de babam gibi peygamber mesleği olan öğretmenliği seçmiştim. Gençliğimin baharında 3 yıllık matematik öğretmeniydim. 15 Temmuz’dan önce evimizin olduğu Manisa’ ya gelmiştik. Malum tiyatro olunca ikamet ettiğimiz şehre dönemedik. Babamın çalıştığı kurum kapanmış o da ben de işsiz kalmıştık. Bu sürede evimiz de kira olmayınca babam bal ve kuru kayısı gibi ürünler satarak, bende bir iki öğrenciye özel ders vererek geçiniyorduk. Erkek kardeşim ilahiyat fakültesinde son sınıftaydı.Birgün evimize kardeşim için gözaltı kararı var diye geldiler. O esnada babam ve ben evdeydik. Babam “Memur beylere kahve yapın hanım bize de müsade, dersimiz var işe gidiyoruz” diyerek evden çıktı. Kardeşimin evde olmaması rahmet oldu. Babam tedbiren artık burda kalamayız benim için de gelirler diyerek annemi ve erkek kardeşimi de alıp başka bir ile gitti. Artık liseye yeni başlayacak küçük kız kardeşimle bir başımıza kalmıştık. Babam başka şehirde toplama eşyalarla 300 TL kiraya kenar semtte gecekondu tutmuş inşaatlarda akrabamızın yanında amelelik yapıyordu. Manisa da babamın arkadaşları (birçoğuda kendi öğretmenim) olan öğretmenlerle özel bir kursta derslere girmeye iaşemi kazanmaya çalışıyordum.
Birgün sosyal medyaya da konu olacak şekilde özel kurs merkezimiz onlarca polis tarafından basıldı.Sanki silah, uyuşturucu bulmuşçasına elektronik ne varsa imajlarını aldılar ve her yeri didik didik ettiler.Birsey bulmuş gibi ders kitaplarına kadar çuvallara koyup ağızlarını bağlayarak haberlere konu algı oluşturdular. Eski öğretmenlerimi yeni mesai arkadaşlarımı kolları kelepçeli şekilde manolya meydanında herkesin önünde yürüterek gövde gösterisi (adeta şov) yaptılar. Sanki basılan eğitim yuvası değil de kumarhaneydi. Kaçak iş yapılan yer, uyuşturucu tüccarının mallarına çökülmüş yer algısı verdiler.Bu da yetmedi masum 7. 8. Sınıf öğrencileride dahil herkesi emniyete götürdüler. Orada çocuklara “Baban evinizde mi kalıyor başka yerde mi? Nerden buldun bunları” gibi sorular sordular. Hatta öğretmenlerine hakaret ederek sorguladılar. Beni ve kurs sahibi ablamızı da gözaltına aldılar. 15 gün birlikte gözaltında kaldık.
Eğer o ablam olmasa kafayı yerdim o süre zarfında. Sürekli bana moral verdi. “Benim bir kızım var, sen ikincisi de sen oldun artık bunu unutma kızım” dedi.
Benim ve ablamızın SSK geçmişimizin olmaması gibi sebeple serbest kaldık. Hayatımın en korkunç günlerini yaşadım desem yalan olmaz. Evlenemedim ve 28 yaşıma geldim.Ama bu süreç beni daha da yaşlandırdı tecrübe sahibi yaptı. Kardeşime hem anne hem baba olmaya çalışıyorum. Şikayet etmiyorum halimden. Allah her halimize şahit. O (c.c ) imtihan ediyorsa bir hikmeti var diyorum. Hamdolsun Rabbime.
Şimdi özlemle anneme babama ve erkek kardeşime kavuşacağım güzel günleri iple çekiyorum. Karanlık gecenin de bir sabahı olacak elbet.
Vesselam ..
Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2019/03/22/bu-karanlik-gecenin-sabahi-olacak-elbet/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder