Elemi gider, lezzeti kalır…
Şu aralar ne çok dualarımda bu söz…
Elemi gitsin lezzeti kalsın Ya Rab… Aslında biz yaratılmış varlıklar içinde en seçilmişken Rahman’ın bunca kulu bunca tariki bunca yolu vs. varken bizi seçmişken, hani derler ya, Aşkı büyük olanın imtihanı ağır olur… Ya da NAZ makamı diye…
8 kişilik koğuşta 17 kişi kalırken oh be rahatladık bundan önce 30 kişiydik nefes alacak yer yoktu diyen…
300 liramız kaldı kızım fatura 170, Ablana 100 lira yatıralım bu seferlik diyen annesine “olmaz anne biz dışarda hallederiz bir şekilde sen ablama 200 yatır” konuşmalarına şahit olan arka sıradaki pazarcılık yapan bir annenin, ” ablacığm siz alın şu 200 lirayı bu haftalık ben sizin kıza yatırayım benimkinin yanında var zaten bu seferlik böyle olsun sakın hicap etmeyin ne olur” diyen…
Yavrusundan ayrıldığı için sütlerini lavabolara sağan… Şeker komasına girdiği halde bişeycik olmaz birazdan limon sıkın bileklerine geçer diye hastaneye götürülmeyen….
Ayda bir gelen tiriliçeye kutsal nimet gözüyle davranıp hemen bitmesin diye çay kaşığıyla yiyen…
Ya da ayda bir gelen tatlısını evladını yanına alacak bir annenin buzluğa koyup saklaması yavrusu gelince yesin diye…
Dışarda babasız bir çocuğun hastalandığında geceden sabaha kadar evde beklemek zorunda kaldığı gece yarısı nasıl hastaneye gideriz oğlum biraz daha dayansan diyen anneler…
Yanı başımızdaki bakan körlerin normal hayatı bizim şimdilerde hayalimiz olsa da elbet hayal bile edemeyeceğimiz güzelliklerin yaşanacağı o günde,
Elemi gidecek lezzeti kalacak Allah ın izniyle…
Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2019/03/22/elemi-gider-lezzeti-kalir/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder