Gönlüm ilhamla dolu bu ilkbahar sabahı,
Görür gibiyim sanki yüreğimde Allah’ı,
Ruhun huşȗ içinde vecde geldiği bu dem,
Secdeye varılacak mescittir sanki âlem;
Seccadedir altımda baharın yeşil yüzü,
Ve üstümde kubbedir o masmavi gökyüzü.
Uzayan bu uçsuzluk ve bu masmavi gökler,
Ruhlara sonsuzluğu, ebediyeti söyler.
Şimdi sonsuz ufuklar beni davet ediyor:
Mekânı orda bırak, sineme koş gel, diyor.
Sonsuza gidip varmak gönlümüzde emelken
Açarak korkusuzca ufka doğru bir yelken,
Bırakıp kendimizi bir bahar rüzgârına
Gitsek bu sonsuz ufkun ebedi diyarına…
Yazının Kaynağı: Çağlayan Dergisi https://caglayandergisi.com/2019/11/01/bahar/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder