Ben Antalya’da MEB’de çalışan bir öğretmenin eşiyim. Eşimi 15 temmuzdan sonra bir sabah evimize baskın yapıp terör örgütü üyeliği ile suçlayıp götürdüler. Daha sonra mahkemece tutuklanarak cezaevine konuldu. Bizim bir çocuğumuz var. Eşim cezaevinde olduğu için maaşını da kestiler. Benim oturduğum yerle eşimin hapis yattığı yer arası çok uzak. Her gittiğimde görüşme erken olduğu için mağdur oluyorum. Oğlum babasının durumundan dolayı psikolojisi bozuldu. Ülkede bir an an önce adaletin yerini bulmasını suçu olmayan masumların artık ailelerine kavuşmasını istiyorum. Sesimizi duyun ve bize yardım edin lütfen. Yollarda can vermek istemiyoruz.
Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2019/09/30/yollarda-can-vermek-istemiyoruz/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder