Merhaba,
3 çocuk annesi 35 yıllık evliliği olan bir ev hanımıyım. Eşim yıllarca özel bir şirkette muhasebecilik yaptı. 3 yıl önce de emekli olup zamanını evinde geçirmeye başladı.
Mayıs ayında tanımadığı bir kişi tarafından iftira atılması üzerine terör örgütü finansmanı suçlamasıyla hakkında yakalama kararı çıkartıldı. Eşimin habersiz olduğu bu durumdan bir gün sabah erken saatte eve polisler geldi ve arama yaptı. Eşim o gün evde olmadığı için evde kullanmakta olduğumuz bilgisayar ve telefonları delil olarak alıp ayrıldılar. Eşim şeker, kalp ve tansiyon rahatsızlığı olan birisi ve iki defa anjiyo oldu. İlk zamanlarda ifade vermeye gitmesini düşünmesine rağmen medyada ortaya çıkan işkence olayları, kötü muameleler, uzun gözaltı süreleri nedeniyle ifadesini veremedi.
Daha sonra evden ayrılarak o günden sonra bir aile dostumuz yanında kalmak zorunda kaldı. Ben de o günden sonra eşimden ayrı birkaç gün evimizde yaşamaya çalıştım. Ama o günün üzerimde bıraktığı etkiden dolayı uyku uyuyamadım ve psikolojik rahatsızlıklar yaşadım. Evden ayrıldım, oğlumun yanında kalmaya başladım. Akrabalarımız bile, bizi yıllardır tanımalarına rağmen, kendilerinin de başı sıkıntıya girmesinden korktukları için arayıp sormayı kestiler.
Bu süreçte kimseden destek göremedim. Ağustos ayında evli ve daha henüz 1 yaşında çocuğu olan büyük oğlum hangi suçla suçlandığını bilemeden Sincan hapishanesine koyuldu ve işine son verildi. Ortada kalan çalışmayan eşini ve bir çocuğunu kayınbabasının yanına gönderdi. Aynı günlerde küçük oğlumun da işine son verildi.
Benim için en çok zor olan yıllardır devletimiz için yüzlerce fedakârlığa katlanmış çocuklarımın devlete karşı suç işlemiş terör örgütü üyeleriyle isimlerinin bir anılması oldu. Geçen 8 aylık dönemde geçirmiş olduğumuz bu zor günlerden sonra kendimi çok yorgun hissediyorum, ortanca oğlumun yanında her gün ona da bir şey olması korkusuyla yeni yaptığı doğumunda oksijen yetersizliği nedeniyle beyninde hasar oluşmuş torunumun ve zor bir doğum gerçekleştirmiş olan gelinimin yanında vakit geçirmeye çalışıyorum.
İftira sonucu eşinden ayrı ve iki çocuğu vatana ihanetle suçlanan bir aile haline geldik. Ama er ya da geç adaletin sağlanacağına herkesin hak ettiği değeri göreceğine inancım tam olması beni ayakta tutuyor…
Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2019/04/19/bir-iftira-ile-hayatimizi-altust-ettiler/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder