Yaşama Sevincimiz Kalmadı

Yaşama Sevincimiz Kalmadı

Eşim, 40 yaşında. 3 erkek 1 kız çocuk sahibiyiz. Mobilya üretimi yapıp yaklaşık 140 ülkeye ihracat yapan Türkiye’de tüm illerde mağazası bulunan işletme sahibi.
Türkiye’deki cadı avı mağdurlarından maalesef, zira bir sabah evde bulunmadığı, işleri dolayısıyla il dışında olduğu bir zamanda evimize yaklaşık 10 polis ve zırhlı polis aracı ile eşimi almaya geldiler. Yatak odamıza varıncaya kadar her yeri didik didik ettiler. Küçük daha 8 aylık bebeğimizin beşiğini bile arama lüzumu gördüler. 2 erkek evladımızın okul kitaplarına kadar her yeri aradılar.
Bayan polisler benim üstümü soyup zor kullanarak aradılar. Polisler yatak odamızda özel eşyalarımıza varıncaya kadar her yeri aradılar. Hiçbir suç unsuru bulamadılar. Ama çok gariptir ki bu muamele yapıldığı esnada eşim de ve ailem de ne ile suçlandığımızı dahi bilmiyorduk. Öğrendik ki terör örgütüne üye olmaktan eşimi suçluyorlar. Eşim, her sene çalışanlarına başarılarından dolayı ödül vermekten, Konya ilinde bulunan doğduğu büyüdüğü köyündeki …. Güzelleştirme Vakfı’na yardım etmekten, her yıl Ramazan ayında yardımlaşma, birlik olma adına yaptığı yardımlardan ve sözde terör örgütüne üye olmaktan suçlanıyor.
Ben bu süreci hâlâ atlatamadım. Çok sayıda ilaca mahkûm hale geldim. Ufak iki çocuğumuzdan maalesef birinde, yaşları çok ufak olmasına rağmen, kalp hastalığı ortaya çıktı. Abilerim, dayım, amcam tüm akrabalarım bu durumdan dolayı şuan çok kötü durumdayız.
Çocuklarımızın da yaşama umudu kalmadı. Bu süreçte ülkemdeki hukuka ve adalete güvenimiz kalmadı. Sizlerin desteği ve katkılarıyla demokrasinin, adaletin, hukukun üstünlüğünün sağlandığı bir ülke umuduyla bekliyoruz.

Teşekkürler.

Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2019/04/19/yasama-sevincimiz-kalmadi/