Eşim, 2015 te ayrıldığı yurtta sigortalı çalıştığı için 7 ay önce alındı, 7 gün gözaltında kaldı, bu sürede onu hiç göremedik ve oda orda yalnız, en temel ihtiyaçları bile polisler tarafından saatler sonra karşılandığını bize cezaevine gittikten sonra söyledi. Toplam 2 mahkemesi oldu ve 2. mahkemede 8 yıl 1 ay 15 gün ceza verdiler. Eşim ve biz adeta yıkıldık bu nasıl bir adalet 3 çocuğumuz var. Ne eşimin anne-babası, nede benim anne -babam var. Evimizin tek geçim kaynağı eşimdi. Akrabalar sigara dahi kullanmayan, kimseye bi kötü söz söylemeyen eşimi bildikleri halde yüz çevirdiler çünkü sözde terör ile suçlanıyordu.
Çocuklarımın ve ben hem maddi hem manevi yıpranıyoruz . En büyüğü 12 en küçük 2.5 yaşında ve her görüşe gitmek için sabah 6 da uyanıp hava aydınlanmadan yollara düşüyoruz, oysa o yaştaki çocuklar o saatte sıcak evlerinde uyuyorlar, hiç hak etmediğimiz birşey bu yaşadıklarımız, çocuklarımın gizli gizli ağlamalarına şahit oluyorum, İZBAN’ın, ESHOT’un grevini dert ediniyor bu yaştaki çocuklar çünkü babalarını görmeye diğer türlü yetişemiyorlar. En kısa zaman da bu yaşanılan haksız ve hukuksuz uygulamaların son bulmasını ve eşimin yanımızda olmasını istiyoruz.
Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2019/01/21/cocuklarimin-gizli-gizli-aglamalarina-sahit-oluyorum/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder