Canım Anneciğim,
Bugün yine bir açık görüş vardı. Yine sana en son görüşten sonra öğrendiklerimi göstermek için 50 dakika verdi, polis ablalar. Polis ablaları çok sevmiyorum, ama onlar beni çok seviyor, anne senin yanına gelirken her yerimi arıyorlar. Beni seviyorlar ama ben rahatsız oluyorum anne, ondan dolayı da ağlıyorum. ‘Gıdı gıdı yapıyorlar bize’ deyip susturmaya çalışıyor ablam. Ama ben ondan değil anne, 50 dakika bitince, ‘Evet bitti’ dediklerinde, anlıyorum ki yine senden ayrılacağım, senden ayırdıkları için sevmiyorum polis ablaları. ‘Bugün yine bitti’ dediklerinde tutamadım kendimi anne, gözlerimden damlalar akmaya başladı, sen beni öyle görünce sende başladın ağlamaya, ablam da ağladı. Bizi öyle görünce ablam, ‘Yine geleceğiz hem sana sürprizim var’ deyip teselli etmeye çalışsa da ben artık sürpriz istemiyorum anne, ben seni istiyorum, sana sarılıp uyumak istiyorum. Bana senin orada çalışıp bana çikolata almak için para kazandığını söylüyorlar. Anne ben çikolata istemiyorum, senin gelmeni istiyorum. Çocuklar parkta anneleriyle oynuyorlar.
Beni de halam götürüyor onları öyle görünce istemsiz bir şekilde; ‘H
ala benim de annem var değil mi’ diye soruyormuşum. Senin olduğunu biliyorum anne beni de çok sevdiğini biliyorum, her hafta bana mektup yazıyorsun, halam okuyor, her mektubunda ne kadar büyüdüğümü yazıyorsun anne. Evet ben çok büyüdüm, sen beni bıraktığında 2 yaşındaydım, şimdi 3 yaşındayım. Geçen ay doğum günüm oldu anne ama sen yoktun. Bu yüzden mumları seninle üfleyemedim. Bu yıl senin en çok mutlu olduğun doğum günlerimizde yoktun, ne ablamın ne de benim doğum günümde. Biliyorum bizimle olmak istediğini, çünkü açık görüşte bana hediyemi verirken ‘Kızım doğum günün kutlu olsun şimdiden’ derken gözlerinde gördüm onu anne. Ne olur bir dahaki doğum günümüzde yanımızda ol, pasta yapmasan da olur, sen öp bizi yeter anne. Bir de mektubunda, benim köpeğime halamı şikayet ettiğimi yazmışsın, halam demiş sana ama ne yapayım anlamıyorlar, beni bir tek köpeğim anlıyor, bir tek o biliyor seni ne kadar çok özlediğimi. Bir de ben böyle davrandığımdan, sürekli ağladığımdan ‘3 yaş sendromunda’ diye tutturmuşlar.
Ben 3 yaş sendromunda değilim anne, ben 1 yılını annesiz geçiren küçücük bir kızım. Anneciğim ne olur artık işini bitir gel, ben senden ayrı uyumak istemiyorum, senin kucağında uyuyup bana bir sürü hikaye anlatmanı istiyorum. Çünkü senin hikayelerini de çok özledim anne. Seni çok özledim anne seni çok seviyorum…
Sevgili Pıtırcığın …
Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2019/01/19/artik-kucaginda-uyumak-istiyorum-anne/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder