Ben tutuklu bir öğretmen eşiyim. 15 Temmuz tarihinden sonra yayınlanan KHK ların biriyle çok sevdiğim öğretmenlik mesleğini artık yapamıyorum. Dershaneler kapandığı için çok sevdiğim öğrencilerimden ayrılmak zorunda kaldım.
Aslen Manisalıyız. Uzun yıllar milletimize hizmet etmek için birçok eğitim kurumunda yönetici olarak çalıştı eşim. Öğrenci yurtlarında değişik vazifeler yaptı. Türkiye’nin her tarafından öğrencileri oldu. Onların anneye babaya, vatana millete hayırlı bir insan olmaları için gecesini gündüzüne katıp çalıştı.
Bu uğurda kendi ailesini ihmal ettiği de oldu, çocuklarına vakit ayıramadığı da. Derken 15 Temmuz gecesinden sonra işini de kaybetti eşim. Elimizde ki avucumuzdaki birikmişlerimizle öğrencilere ev yemeği hizmeti veren küçük bir yer açtık kendimize.
Eşimle beraber işimizi kaybettiğimiz yetmiyormuş gibi, 20 Kasım tarihinde eşimi gözaltına aldılar. Daha önce vazife yaptığı yurttan biri şikayet etmiş, yurtta müdürdü diye. Terör örgütüne üye olmak, darbe yapmak gibi hiç alakası olmayan suçları işledi diye, 15 gün gözaltından sonra tutukladılar eşimi.
Geriye 2 tane çocukla tek başımıza kalakaldık. 5. Sınıfa giden kızım okulda babasının ne iş yaptığını sorduklarında, yaşadığı travmayı düşündükçe derin üzüntü duyuyorum.
3 yaşındaki diğer kızımı işyerine götürüyorum ama yaşıtları o saatte sıcak yuvalarında vakit geçirirken, yavrum lokantada sandalyelerin üstünde oynuyor. Ailemiz darmadağın, çocuklarımız perişan, eşim hapiste ne yapacağımızı bilemez durumdayız…
Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2019/02/02/ben-tutuklu-bir-ogretmen-esiyim/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder