Doğ gönlüme ki tatminim diyeyim,
Doğmazsan eğer inleyen bir neyim;
Canda Sensin, canda Sensin ey Cânân!
Sevmek Seni hep gayem olsun benim,
Düşe kalka da olsa hep bendenim;
Dertlerime derman Sensin ey Cânân!
Ne olur bugün olmasa da yarın,
Gölgen olsun bana eğik dalların,
Pür-vefâsın pür-vefâsın pür-vefâ!
Sensizlik tasavvuru elem bana,
Sadık bir bende olamadım Sana;
Mihricansın mihricansın mihrican!
Keremin intizarım oldu her an,
Olsun Kıtmîr’in canı Sana kurban,
Sen aynasın Sen aynasın Sen ayna!
Hak aşkına ağlatıp etme mahzun!
Kebap olmuş sineme bir kevser sun!
Sen reyyânsın Sen reyyânsın Sen reyyân!
Mecnunun olup yolunda öleyim,
Bu ak sevdayla kabre gömüleyim;
Sen burhansın Sen burhansın Sen burhan!
Meleğe cevap Senin aşkın olsun,
Ateş-i aşkın her yanda duyulsun;
Âlîşânsın, âlîşânsın, âlîşân!
***
Yazının Kaynağı: Çağlayan Dergisi https://caglayandergisi.com/2020/06/01/mecnunun-olayim/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder