Türkiye’deki 15 Temmuz darbe girişimi sonrasında hayatım tamamen darmadağın oldu. Birkaç ay öncesinde, kız kardeşimin 2012 de kaldığı ortaöğrenim yurdundaki senetleri imzaladığım için Erzurum KOM şubede ifadeye çağrıldım. Çok korktuğum için kocamın da benimle birlikte içeri girmesini istedim. Ömrümde ilk defa bir emniyet binasına o gün girdim.
İfademin bayan polisler tarafından alınacağını, zaten suçlu değil müşteki olarak çağrıldığımı söyleyip kocamı almadılar. Ama içeri girince biri amir üç polis tarafından kandırıldığımı fark ettim. Beni ifade alınacak odaya götüren bayan polis bir köşeye çekildi ve iki erkek polis sanki suçluymuşum gibi çok ürkütücü bir üslupla sorular sormaya başladılar. Çok korktum ve ne yapacağımı şaşırdım.
“Neden bu yurdu tercih ettiniz, sizde paralelci misiniz?” gibi sorular sordular. Sorgum bitince bıraktılar. 15 Temmuzdan sonra her yeni gün bir öncekinden daha zor daha sıkıntılı olmaya başladı. Önce babam gözaltına alınıp serbest bırakıldı. Sonra küçük erkek kardeşim gizli tanık ifadesiyle tutuklandı. Daha sonra babam uluslararası yardım kuruluşu olan “Kimse Yok mu” derneğine üye olduğu için terörist yaftasıyla tutuklandı. Ohal gerekçesiyle tutuklulukları aylardır devam ediyor.
Sonrasında kocam ve benim evde olmadığımız bir saatte polisler kocamı tutuklamak için gelmişler. Kocamın annesi ve kardeşleri karşılamış polisleri. Evde arama yapmışlar. Terörle hiçbir alakamız olmadığımdan delil olabilecek hiçbir şey bulamamışlar. Kocamla alakalı bir şikayet olmuş. Gerekçe de cemaate ait bir şirkette çalıştığını söylemiş şikayetçi kişi. Benim kocam o ilçede hiç bulunmadı. İddia edildiği gibi bir yerde de çalışmadı. Hem söylenen zamanda askerdi ve Kıbrıs’taydı.
Türkiye’de şuan birisini yaftaladiktan sonra bu kişinin derdini anlatacağı, hakkını arayacağı bir mecra kalmıyor. Bu nedenle kocamda emniyete gidip bilgi almaktan çekindi. Başka bir ile gidip bulduğu günü birlik işlerde çalışmaya başladı. Bende üç yaşındaki oğlumla kalakaldım.
Polisler beni de sormuşlar. Ama neden sorduklarını izah etmemişler. Bende çok korkuyorum. Beni de tutuklarsalar babasız kalan çocuğum birde annesiz kalacak diye endişeleniyorum.
Babam, kardeşim tutuklu. Kocam Türkiye’deki mahkemelere güvenmediği için kendi evine gelemiyor. Annem yaşlı ve çok hasta. Onunla da ilgilenmeye çalışıyorum. Maddi sıkıntılarım var. Evimizin eşyasını bir depoya taşıdık. Bende abimin yanına yerleştim. Psikolojik sıkıntılarım oluştu. Her an tutuklanırım korkusuyla yaşıyorum.
Burada insanları önce tutuklayıp sonrada masumsan ispatla deniyor. Hastaneye gidemiyorum. Daha hayatta iken, babamı, kardeşimi, kocamı kaybettim. Evim, düzenim darmadağın oldu. Biz kendi halinde yaşayan insanlarız. Ben babamın da kardeşimin de kocamın da kimseyle kavga ettiğini dahi görmedim. Bu insanlar nasıl olurda terörist olabilirler. İftiraları delil sayan bir hukuk sisteminde hakkımızı nasıl arayabiliriz.
Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2019/03/01/masum-oldugunu-ispatla/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder