“O müminler ki tamamen haksız yere, sırf ‘Rabbimiz Allah’tır’ dediklerinden ötürü yerlerinden yurtlarından kovulmuşlardı.” (Hac, 22/40).
Göç, Hz. Adem’den (aleyhisselâm) günümüze kadar uzanan bir köprü hükmünde, yüzyıllar boyu güncelliğini korumuş ve insanlık var olduğu sürece de koruyacaktır. Kur’ân-ı Kerim’de Rasûl-ü Ekrem (sallallâhu aleyhi ve sellem) başta olmak üzere, Hz. Nuh ve Hz. İbrahim (aleyhimüsselâm) ile birlikte birçok Peygamberin hicretlerine yer verilmiştir.[i] Her biri inançlarını yaşayabilecekleri diyarlara kavuşma ümidiyle bulundukları yerleri terk etmişlerdir.[ii] İlk Peygamber Hz. Adem (aleyhisselâm), Cennet’ten dünyaya cebrî bir hicret yaşamıştır.[iii] Heybetli dalgaları aşan geminin marangozu Hz. Nuh (aleyhisselâm) ise, karaya varınca bu göç vasıtasıyla iman edenlere yeni bir başlangıç sunmuştur.[iv] Hicret insanı olarak nitelendirilen İbrahim aleyhisselamın yolu Harran, Ürdün, Mısır ve Filistin olmak üzere Mekke’ye kadar ulaşmış ve ömrünün son yıllarına kadar da yolculuğu devam etmiştir.[v]
Sosyolojik temellere göre, kişi çevresiyle etkileşimin sonucu, devamlı bir gelişim hâlindedir. Bu çift yönlü ilişki sürecinde kişi, karakter gelişiminde devamlı bir yenilenme yaşar.[vi] Bu durumda arzu edilen ortamı sağlamak, kişinin ancak gayreti ve himmetiyle mümkün olabilir. Tabiî ki köklü değişiklikler, farklı adaptasyon süreçlerini de beraberinde getirmektedir. Nübüvvetin 13. yılında gerçekleşen Medine hicreti, adaptasyon adına ideali oluşturmaktadır. Zira Ashâb daha o zaman tanımaya çalıştıkları milletin iktisadî yapılarını tespit edip çabucak dâhil olmuşlardır.[vii]
[i] Ahmet Sait Sıcak, “Başa Çıkma Stratejileri Açısından Kur’ân’da Hicret Realitesi”, Antakiyat, Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2018, s. 47.
[ii] Ali Demirel, Mukaddes Göç: Hicret, İstanbul: Rehber Yayınları, 2005, s. 15.
[iii] Prof. Dr. Ahmet Bedir, Tehvidin Yurdu: Kur’ân-ı Kerim Atlası, İstanbul: Kaynak Yayınları, 2014, s. 28.
[iv] Demirel, a.g.e. s. 26.
[v] Bedir, a.g.e. s. 202.
[vi] Klaus Hurrelmann; Ulrich Bauer, Einführung in die Sozialisationstheorie, Das Modell der produktiven Realitätsverarbeitung, Beltz Verlag, 2015, s. 11–13.
[vii] M. Fethullah Gülen, Kur’ân’dan İdrake Yansıyanlar, İstanbul: Nil Yayınları, 2010, s. 170.
Yazının Kaynağı: Çağlayan Dergisi https://caglayandergisi.com/2020/05/01/dirilis-bestesi/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder