Eşim yıllardan beri uluslararası bir yardım derneğinde koşturuyor. Arkadaşları ile birlikte uzatılmadık el bırakmamaya çalışıyorlardı.
Bana da 5 çocuğumla ilgilenmek düşmüştü ama birden ülkemde garip olaylar olmaya başladı milletin bekası adına çocuklarını bile çok az gören evine barkına doğru dürüst uğrayamayan rahat bir hayatı bırakıp başkaları için yaşayan insanlar terörist ilan ediliyordu.
Tabi bizde bundan nasiplendik veyaklaşık 3 aydır eşim tutuklu ve çocuklarıma olan biteni anlatmakta zorlanıyordum. O günlerde annem yurtdışında hastalığı ile pençeleşiyor ama ülkemizin bu durumlarından dolayı yanına gidemiyordum. Bu durumda bana en çok destek olan başka bir şehirdeki ablamdı; gerek manen gerekse maddeten yanımda her daim hissediyordum. Ama o da çok sürmedi, bir sabah onun da alındığını duyduğumda çok üzülmüştüm.
Sabah evlerine gelen polis sadece ablam için gelmemiş eniştemi de beraberinde götüreceklerini söylemiş. Tabi sabahın 6 sı birisi 7 diğeri 10 yaşındaki iki yeğenim ne olacaktı. Ablam apar topar komşusuna bırakmış. Ne hissettiğini özellikle anne olanlar çok iyi anlar. Şimdi o iki yeğenimi yanıma aldım. Artık 7 tane çocuğum oldu. Hem kendi eşimin ihtiyaçlarını gidermeye hem de başka şehirde oturan ablamın ve eniştemin ihtiyaçlarını gidermeye çalışırken zaten hasta olan annemin bu olaylardan daha da etkilendiğini ve kalp krizi geçirdiğini duydum.
Belki bugünler geçecek ama şu yaşadığımız, bizlere reva görülen şu zamanlar hiç unutulmayacak. Tabi ki her anımıza hamd ediyor, bizlerden de daha çok mağdur olan kardeşlerimiz için dua ediyoruz.
Kaynak: Mağduriyetler http://magduriyetler.com/2019/02/25/artik-7-cocugum-var/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder